God is nie (3.) KWAAD vir my nie.

Hoe jy na die wêreld kyk reflekteer wie jy is. As jy ‘n positiewe persoon is, gaan jy dinge positief beskou. As jy ‘n negatiewe persoon is, gaan dit in jou sienswyse ook na vore kom. Hoe jy iets beskou verklap wat binne-in jou aangaan.

Hoe ons die wêreld om ons aanskou gaan ook beïnvloed hoe ons dit benader. Rick Warren skryf in sy boek The Purpose Driven Life dat jou wêreldbeeld bepaal hoe jy dinge sien:

Indien jy die lewe as ‘n resies sien, sal tyd vir jou belangrik wees en sal jy heel waarskynlik altyd haastig wees. Dit sal vir jou ‘n straf wees sodra jy enigsins voel dat jy tyd verloor. Ongeduld en haas is ‘n kenmerk by jou.

As jy die lewe as ‘n partytjie sien, sal alles gemeet word in die mate van “lekkerte”. Werk, sosiale geleenthede, familiebyeenkomste, selfs kerkbyeenkomste – alles word gemeet in die “lekkerte” daarvan.

Wanneer jy die lewe as ‘n kompetisie sien sal jy sukses heel waarskynlik meet aan wen of verloor.

Net soos ons ‘n wêreldbeeld het, het elkeen van ons ook ‘n bepaalde beeld en ‘n persepsie van God! Hierdie persepsie word gevorm deur ons kultuur, gesin, vriende, en opvoeding en het die vermoë om ons of nader aan God te trek, of verder van Hom af weg.

Baie van ons het grootgeword met hierdie beeld dat God nie kan wag om ons te straf nie. Hy staan met ‘n weerligstraal reg om ons te tref, sodra ons dit net durf waag om verkeerd te trap. Ja, dit is verseker so dat God ‘n heilige, almagtige God is, en dat ons as mense skuldig was voor Hom, maar hoe wil God hê moet ons Hom as gelowiges benader?

Deur Jesus!

Jesus is in ons plek gestraf vir ons sonde. God het nie die sonde net geïgnoreer nie, Hy het dit veroordeel. Jesus het die volle gewig van die oordeel op Homself geneem sodat ek en jy die voorreg kan hê om in verhouding met Hom te staan. Hoe wonderlik is dit nie?!

God wil nie hê dat ek en jy straf van Hom moet verwag nie. God is nie daarop uit om jou te straf of seer te maak nie! In Jesus is daar vergifnis vir ons, en ons hoef nie straf te verwag nie. Die Woord noem dit volmaakte liefde!

Ek kan niks aan my (2.) VERLEDE doen nie, maar wel aan my toekoms..

Elkeen van ons het dinge in ons verlede waarop ons nie trots is nie. Dinge wat jy gedoen het, en keuses wat jy gemaak het. Dalk weet niemand behalwe jy self daarvan nie, of miskien het jou aksies so ‘n groot strook van verwoesting in jou en ander se lewens gelaat dat niemand dit kon miskyk nie …

Een waarheid wat ek en jy moet besef is dat gister verby is.

Ons kan niks daaraan verander nie. Die verlede is die verlede. Wat egter so besonders is, is dat ons verlede ons glad nie diskwalifiseer van ‘n verhouding met God nie. Inteendeel, Jesus sê Hy het juis gekom vir die wat die pad byster geraak het! Hy spesialiseer in tweede kanse! Die lewens van onder andere Petrus, Paulus, Matteus en Saggeus, asook talle ander gelowiges se lewens deur die eeue getuig daarvan!

Die belangrike vraag wat jy jouself moet afvra, is hoe gaan jou môre en die dag daarna lyk? Waarop is jou fokus geplaas? Wat is dit wat jy najaag? Om dit voluit te kan doen is dit belangrik dat ons ook soos Paulus ons sal losmaak van dit wat agter ons is, en ons uitstrek na dit wat voor ons is: God se planne en drome vir ons lewe!

Kies vandag om dinge op God se manier te doen. Vat Sy beginsels, en maak dit jou lewensraamwerk. Die Bybel belowe dat Hy alles ten goede sal laat meewerk vir hulle wat Hom liefhet. Vertrou Hom om dit vir jou ook te doen. Jou toekoms is in sy hande!

Ek is ‘n (1.) NUWE SKEPSEL in Christus

Die eerste kernwaarheid van dissipelskap waarna ons na gaan kyk, handel oor ons nuwe identiteit in Christus vir elkeen wat tot geloof in Jesus gekom het. Elkeen wat in Christus is, is nuutgemaak — ‘n nuwe skepsel!

Daar het iets IN ons gebeur, iets MET ons gebeur, sodat daar iets DEUR ons kan gebeur!

IN ons: Ons is geestelik lewend gemaak.

MET ons: Ons posisie het verander. (ons gaan nou kyk wat dit behels).

Sodat iets DEUR ons kan gebeur: Dat ons Sy hande en voete in ‘n stukkende wêreld kan wees!

Ons is nie meer slawe van sonde nie, maar Hy het ons kinders van God kom maak. Ons identiteit het verander! Hierdie is ‘n belangrike konsep om te verstaan in ons verhouding met God, want dit bring nie net vrede nie, maar bied ook die raamwerk vanwaar ons lewe. In Christus is ons geheilig, geregtig verklaar, aangeneem as kinders van God, en is mede-erfgename saam met Hom! Omdat Hy ons nuutgemaak het, word ons geroep om heilig te leef. Dis wat Hy ons maak.

Deur ons verbintenis met Christus het ons posisie en identiteit verander.

Kom ek verduidelik dit so: Die dag toe ek en my vrou getrou het, het haar identiteit verander. Sy het haar nooiensvan afgelê, en my van aangeneem. Haar ou identiteit het tot niet gegaan, sy was nie meer daardie persoon nie. As bewys daarvan het sy ‘n nuwe ID dokument gekry met haar nuwe van op. Besef jy dat dit dieselfde is wat met ons gebeur het? Deur ons verbintenis met Christus het ons posisie en identiteit verander. Ons is een met Hom. Daarom lewe ons nie vir oorwinning nie, maar vanuit oorwinning.

VRAE VIR REFLEKSIE:

– Wat het jy vandag geleer?

– Hoe gaan jy dit prakties in jou lewe toepas?

Die Broer binne my…!

Josef was die elfde seun van Jakob en die eerste seun van sy geliefde vrou, Ragel. Sy verhaal word gekenmerk deur ‘n kleurryke mantel wat sy vader hom gegee het, wat jaloersheid onder sy broers veroorsaak het. Josef het ook drome gehad wat gesuggereer het dat hy oor sy broers sou heers, wat hulle jalousie verder aangevuur het.

In hul jaloersheid het Josef se broers teen hom gekonkel.

Hulle het hom uiteindelik as slaaf verkoop, en hy het in Egipte beland. In Egipte het Josef verskeie beproewings ondergaan, insluitend vals beskuldigings en gevangenskap. Deur ‘n reeks gebeure het hy die guns van die farao verwerf deur sy drome te interpreteer. Josef het ‘n hoë amptenaar in Egipte geword en ‘n sleutelrol gespeel in die bestuur van die land tydens ‘n ernstige hongersnood.

Die verhaal neem ‘n beduidende wending wanneer Josef se broers, wat deur die hongersnood geraak is, na Egipte toe gekom het op soek na kos. Hulle het hom nie aanvanklik herken nie, maar uiteindelik het hy sy identiteit aan hulle bekend gemaak. In plaas van wraak te soek, het Josef sy broers vergewe en in hulle voorsien. Hierdie verhaal word dikwels beskou as ‘n kragtige voorbeeld van vergifnis, versoening, en God se voorsienigheid.

Josef se familie het uiteindelik na Egipte getrek, en die twaalf seuns van Jakob het die twaalf stamme van Israel geword, wat die grondslag gelê het vir die nasie van Israel. Die verhaal van Josef is een van die mees bekende en boeiende narratiewe in die Bybel, wat temas van vergifnis, God se soewereiniteit, en die belangrikheid van gesin beklemtoon.

Die vraag is wel tog duidelik vir my, watter een van die broers sal my die beste kan beskryf…?

Die broers van Josef was twaalf in getal en is afstammelinge van die aartsvader Jakob, ook bekend as Israel.

Hier is ‘n lys van Josef se elf broers, in volgorde van geboorte:

1. Ruben
2. Simeon
3. Levi
4. Juda
5. Dan
6. Naftali
7. Gad
8. Aser
9. Issaskar
10. Sebulon
11. Benjamin

Dit was hierdie broers wat jaloers geraak het op Josef weens die spesiale guns en aandag wat hy van hul vader Jakob ontvang het. Die situasie is vererger deur die feit dat Josef ‘n droom gehad het waarin sy broers hom gebuig sien as die middelpunt van aanbidding. Hierdie drome het slegs die reeds bestaande jaloesie tussen hom en sy broers vererger.

Toe Josef se broers hom sien aankom terwyl hulle in die weiveld was, het hulle hom besluit om hom te doodmaak. Uiteindelik het hulle egter besluit om hom nie te dood nie, maar hom in ‘n put gegooi en hom later verkoop as slaaf aan ‘n Ismaëlitiese handelskaravaan wat deur Egipte getrek het.

Die broers het die kleurryke mantel van Josef in bloed gedoop en dit aan hul vader getoon, laat dit voorkom asof Josef deur ‘n wild dier verskeur is. Hierdie bedrog het die hart van Jakob gebreek en hom treurig gelaat oor die vermeende dood van sy geliefde seun.

Later in die verhaal, nadat Josef in Egipte ‘n belangrike posisie beklee het, het sy broers hom onbewus opgesoek om graan te bekom tydens ‘n hongersnood. Hulle het hom nie onmiddellik herken nie, maar Josef het hulle uiteindelik aan homself bekend gemaak en hulle vergewe vir hul vorige verraad. Hierdie versoening tussen Josef en sy broers is ‘n belangrike deel van die Bybelse verhaal.

Ruben was die oudste seun van Jakob en Leah volgens die Bybel.

Hier is ‘n bietjie meer oor hom:

1. Naam en Betekenis: Die naam “Ruben” beteken “kyk, ‘n seun!” of “kyk, ‘n seun is gebore!” Dit kom voort uit die Hebreeuse werkwoord “ra’ah,” wat beteken om te sien.
2. Geboorte en Gesin: Ruben is een van die twaalf seuns van Jakob en een van die twaalf stamme van Israel. Sy ma was Leah, Jakob se eerste vrou.
3. Sy Verhaal in die Bybel: Ruben het ‘n rol gespeel in die tragiese gebeurtenis rondom sy halfbroer Josef. In Genesis 37:21-22 lees ons dat Ruben probeer het om sy broers te red toe hulle besluit om Josef in ‘n put te gooi. Hy het beplan om hom later daaruit te red en hom terug na hul pa te bring. Dit is egter nie gebeur nie, aangesien die ander broers besluit het om Josef te verkoop aan handelaars wat deur trek na Egipte.
4. Foute en Vergiffenis: In Genesis 35:22 lees ons dat Ruben ‘n verhouding gehad het met Bilha, Jakob se byvrou. Hierdie daad het ‘n affront teen sy vader beteken, en daarom is daar ‘n verwysing na hierdie gebeurtenis in Genesis 49:3-4 toe Jakob sy seuns seën gee. Daar is nie spesifieke rekenskap van vergiffenis of versoening tussen Ruben en Jakob nie, maar die Bybel vertel van die verdere gebeurtenisse in die lewens van die twaalf seuns.
5. Ruben se Stam: Die nageslag van Ruben het uiteindelik die stam van Ruben gevorm, een van die twaalf stamme van Israel. Hierdie stam het sy erfland aan die ooskant van die Jordaanrivier ontvang.

Die Bybel bevat min inligting oor Ruben se latere lewe, maar sy rol in die verhaal van Josef en as die oudste seun van Jakob maak hom ‘n belangrike karakter in die geskiedenis van die Israeliete.

Simeon was een van die twaalf seuns van Jakob en een van die stamme van Israel, soos beskryf in die Bybel.

Hier is ‘n bietjie meer oor hom:

1. Naam en Betekenis: Die naam “Simeon” beteken “Gehoorsaam” of “Hy wat gehoor gee.” Dit is afgelei van die Hebreeuse werkwoord “shama,” wat beteken om te hoor of gehoorsaam te wees.
2. Geboorte en Gesin: Simeon was die tweede seun van Jakob en Leah. Hy was die broer van Ruben en ‘n halfbroer van Josef en Benjamin, onder andere.
3. Sy Rol in die Verhaal van Josef: In die verhaal van Josef in Genesis 37-50, sien ons dat Simeon een van die broers was wat betrokke was by die besluit om Josef in ‘n put te gooi en hom uiteindelik as slaaf te verkoop. Hierdie gebeurtenis het ‘n groot impak op die geskiedenis van die Israeliete gehad en het uiteindelik gelei tot die nasionale redding van die volk deur Josef se optrede in Egipte.
4. Simeon se Stam: Simeon se nageslag het uiteindelik die stam van Simeon gevorm, een van die twaalf stamme van Israel. Hierdie stam het ‘n erfland in die midde van die erfland van Juda ontvang.
5. Bybelse Verwysings: In Genesis 42:24-36 sien ons ‘n ander insident waar Simeon betrokke was. Hy is deur Josef gevange geneem terwyl die broers in Egipte was om koring te koop. Josef het hom as ‘n borg gehou totdat die broers Benjamin sou bring.

Die Bybel bevat nie soveel spesifieke inligting oor Simeon se latere lewe nie, maar sy rol as een van die twaalf stamme van Israel en sy deelname aan die gebeure rondom Josef maak hom ‘n belangrike figuur in die Bybelse geskiedenis.

Levi was een van die twaalf seuns van Jakob en een van die stamme van Israel, soos beskryf in die Bybel.

Hier is ‘n bietjie meer oor hom:

1. Naam en Betekenis: Die naam “Levi” beteken “aangeheg” of “verbind.” Dit kan verband hou met die idee van aanhanklikheid of verbondenheid.
2. Geboorte en Gesin: Levi was die derde seun van Jakob en Leah. Hy was die broer van Ruben en Simeon en ‘n halfbroer van Josef en Benjamin, onder andere.
3. Sy Rol in die Verhaal van Josef: Net soos Simeon was Levi betrokke by die besluit om Josef in ‘n put te gooi en hom uiteindelik as slaaf te verkoop. Hierdie gebeurtenis het ‘n groot rol gespeel in die verdere geskiedenis van die Israeliete, veral met betrekking tot die nasionale redding deur Josef in Egipte.
4. Die Levitiese Priesterstand: Een van die belangrikste aspekte van Levi se nageslag was die vestiging van die Levitiese priesterstand. In Exodus 32:25-29 sien ons dat die Levitiese priesters hulle toegewy het aan die Here na die voorval van die goue kalf. Hulle het die kant van Moses gekies en diegene bestraf wat ontrou aan God was. As ‘n beloning vir hierdie getrouheid het God die Levitiese stam apart gestel as die priesterlike stam, verantwoordelik vir die diens in die tabernakel en later die tempel.
5. Levi se Stam: Levi se nageslag het nie ‘n spesifieke erfland in Kanaän ontvang nie, maar hulle is eerder versprei regoor Israel om priesterlike take uit te voer. Die Levitiese priesterstand het ‘n belangrike rol in die godsdiens en aanbidding van die Israeliete gespeel.

Die Bybel bevat nie baie inligting oor Levi se persoonlike lewe nie, maar sy nageslag het ‘n deurslaggewende rol gespeel in die godsdiens van die Israeliete en het ‘n unieke plek in die geskiedenis van Israel gehad.

Juda was een van die twaalf seuns van Jakob en Leah, en hy was die vierde seun in die volgorde van geboorte.

Hier is ‘n bietjie meer oor hom:

1. Naam en Betekenis: Die naam “Juda” beteken “prys” of “lof.” Dit is moontlik afgelei van die Hebreeuse werkwoord “yadah,” wat beteken om prys te gee of lof te sing.
2. Geboorte en Gesin: Juda was die vierde seun van Jakob en Leah. Hy was die broer van Ruben, Simeon, en Levi, en ‘n halfbroer van Josef en Benjamin, onder andere.
3. Sy Rol in die Verhaal van Josef: In die Bybelse verhaal van Josef, sien ons dat Juda ‘n leidende rol gespeel het toe die broers besluit het om Josef nie te dood nie, maar hom as slaaf te verkoop. Later, in Genesis 44, sien ons Juda as ‘n vooraanstaande figuur wanneer hy voor Josef staan en bereid is om homself as ‘n borg aan te bied om Benjamin te red.
4. Juda en Tamar: Een van die bekendste vertellings van Juda in die Bybel is sy interaksie met Tamar, sy skoondogter. Na die dood van sy twee seuns, Onan en Er, het Juda nie sy derde seun aan Tamar gegee om met haar te trou nie. Tamar het egter haarself as ‘n hoer vermom en Juda onwetend met haar verhouding gehad. Hieruit het tweelingseuns, Peres en Zerah, gebore is (Genesis 38).
5. Die Stam van Juda: Juda se nageslag het ‘n prominente rol gespeel in die geskiedenis van Israel. Die stam van Juda het een van die mees gesogte erflande in die beloofde land gehad en was die stam waaraan koning Dawid en uiteindelik Jesus Christus self behoort het.
6. Bybelse Verwysings: Juda het ‘n spesiale plek in die geskiedenis van die Israeliete gehad. In Genesis 49:8-12 gee Jakob ‘n seën oor Juda, en dit sluit af met die woorde: “Die skepter sal nie van Juda wyk, of ‘n wetgewer van tussen sy voete nie, totdat Silo kom en aan Hom gehoorsaamheid behoort, en sy volk Hom gehoorsaam is.”

Die Bybel bied ‘n ryk vertelling van Juda se lewe en nageslag, en sy geslag het ‘n deurslaggewende rol in die heilsgeskiedenis van die Joodse en Christelike geloof gespeel.

Benjamin was die jongste seun van Jakob en Rachel volgens die Bybel.

Hier is ‘n bietjie meer oor hom:

1. Naam en Betekenis: Die naam “Benjamin” beteken “seun van my smart” in Hebreeus. Rachel het hom hierdie naam gegee kort voor sy dood, terwyl sy op reis was na Efrata (Bethlehem). Sy het gesterf tydens die geboorte van Benjamin.
2. Geboorte en Gesin: Benjamin was die twaalfde en laaste seun van Jakob, gebore in Paddan-Aram (ook bekend as Mesopotamië) toe sy moeder, Rachel, op pad terug na Kanaän doodgaan. Hy was die jonger broer van Josef, die enigste seun van Rachel.
3. Benjamin en Josef: In die Bybel, veral in Genesis 42-45, sien ons die hereniging van Josef en Benjamin. Toe die ander broers van Josef na Egipte gekom het om graan tydens ‘n hongersnood te koop, het Josef hulle getoets deur Benjamin by die huis te hou en hom van hulle te skei. Josef het ‘n spesiale liefde en sorg vir Benjamin gehad, en die uiteindelike openbaring van sy identiteit aan sy broers was ‘n aangrypende oomblik.
4. Die Stam van Benjamin: Benjamin het ‘n stam in Israel geword, een van die twaalf stamme wat die nasie gevorm het. Die erfland van Benjamin was gelee langs die suidelike grens van Efraïm, naby Jerusalem.
5. Benjamin in die Geveg van Gibea: In die boek Rigters (Rigters 19-21) sien ons ‘n tragiese gebeurtenis wat die hele stam van Benjamin betrek. Die stad Gibea in Benjamin het homself skuldig gemaak aan ernstige wreedhede teen ‘n Levitiese vrou. Dit het gelei tot ‘n groot geveg tussen die ander stamme van Israel en die stam van Benjamin. Na hierdie gebeure is die stam van Benjamin egter nie heeltemal uitgewis nie.
6. Benjamin se Nageslag in die Koninkryk van Israel: Nadat die Israelitiese nasie na die tyd van die regters in ‘n koninkryk oorgeskakel het, het die stam van Benjamin ‘n rol gespeel in die koninkryk van Saul, die eerste koning van Israel, wat van Benjamin was.

Benjamin se lewe en die rol van sy stam het ‘n betekenisvolle plek in die Bybelse geskiedenis en die vorming van die Israelitiese nasie.

Deel Jou Verhaal

Een van die boeiendste maniere om ons geloof in Jesus te deel, is om ons getuienis, of verhaal te deel. Die woord getuienis beteken eenvoudig dat ons iets deel wat ons self ervaar het. Ons gee bewyse van ‘n gebeurtenis wat in ons lewens plaasgevind het. Om ons verhaal te deel is kragtig want dit kan nie gedebatteer word nie. Nie net is dit waar nie, daar is ‘n groot moontlikheid dat mense die gedaanteverwisseling wat in jou plaasgevind het, sal kan sien. 

In Johannes 9 begin die hoofstuk met Jesus en Sy dissipels wat ‘n blinde man teëkom. Die dissipels wou weet of dit hierdie man se sonde was wat Sy blindheid veroorsaak het of nie. Jesus het hulle verseker: “hy is blind sodat die werke wat God doen, in hom gesien sal kan word.” (Johannes 9:3) Jesus het uiteindelik die man op ‘n vreemde manier genees toe Hy op die grond gespoeg, klei aangemaak, en dit aan die blinde man se oë gesmeer het.  Nadat die man sy oë in die Siloambad gewas het, kon hy sien. 

Hierdie man was blind gebore, en almal het dit geweet.

Jy kan jouself die vrae voorstel wat gevra is en die kyke van groot ontsag wat hy gekry het toe hy met die mense rondom hom begin praat het. Dit was so ‘n groot gebeurtenis dat die blinde man wat nou kon sien na die Fariseërs geneem is. Aanvanklik was hulle ontsteld omdat Jesus die man op die sabbat genees het. Hulle het uiteindelik meer vrae begin vra en selfs getwyfel of die man ooit blind was! Een besoek aan die man se ouers het hulle twyfel verkeerd bewys.

Die meeste van ons mag dalk ontsteld gewees het deur al die vrae van die Fariseërs, veral toe hulle wou hê hy moes “die waarheid voor God praat.” (Johannes 9:24) ‘n Mens kan amper die frustrasie in die man se stem hoor toe hy uiteindelik reageer:

“Daarop het hy gesê: ‘Of hy ‘n sondaar is, dit weet ek nie. Een ding weet ek wel: ek was blind, en nou sien ek.’” (Johannes 9:25)

Wat is jou verhaal? Wat het God in jou hart gedoen? Hoe het Hy jou lewe verander?

Daar is so baie mense wat moet hoor wat Hy vir jou gedoen het. Daar is ook niemand beter as jy om te dit te vertel nie. Eerstehandse verhale verander lewens!

Bestee tyd daaraan om te dink oor wat God in jou lewe gedoen het. Miskien is dit iets diepgaande met een van jou kinders, of hoe God jou van ‘n siekte genees het. Dit kan wees dat jou uitkyk op die lewe drasties verander het, en jy weet dit is net weens die lewens-veranderende krag van Jesus. Op watter manier God jou ook al ‘n verhaal gegee het om te vertel, vertel dit!

Hoekom moet ek my geloof deel?

Wanneer ons Jesus as ons Verlosser en Saligmaker aanneem, beteken dit dat ons ja sê vir Sy pad en Sy planne vir ons lewens. ‘n Deel daarvan is om die lewensveranderende krag van Jesus met almal om ons te deel. Dit word evangelisasie genoem. 

Evangelisasie word gedefinieer as geesdriftige ondersteuning vir ‘n saak. In die Christendom word hierdie “geesdriftige ondersteuning” versprei wanneer ons die goeie nuus van Jesus Christus deel — hoe Hy aarde toe gekom het om ons te red deur vir ons sondes te sterf, en toe uit die dood opgestaan het sodat ons die ewigheid saam met Hom kan deurbring. Dit is die goeie nuus van Jesus.

Hoekom is dit belangrik vir ons as volgelinge van Jesus?

Eerstens is dit wat Jesus gesê het ons moet doen in Sy laaste woorde aan Sy dissipels, aan die einde van Matteus 28. Hy het vir hulle gesê: “Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels … “ Hulle het, en ons moet ook! Tweedens, elke keer wat ons goeie nuus het wat vir iemand se lewe voordele inhou, deel ons dit, nie waar nie? Om Jesus te ken is nie net goeie nuus nie, dit is die beste nuus! Ons het die geneesmiddel vir die mensdom, kom ons begin dus om die liefde van God met die mense in ons lewens te deel.

Voordat ons die goeie nuus, of evangelie van Jesus deel, is dit belangrik dat ons dit ken. Hier is die waarheid oor wat God vir ons gedoen het:

God het ons gemaak om in ‘n verhouding met Hom te wees. (Genesis 1:26) Ons het sonde gedoen en as gevolg daarvan verdien ons straf. (Romeine 3:23; Romeine 6:23) Gelukkig het God vir ons ‘n manier gegee om Hom te ken deur sy enigste Seun te stuur, om die wêreld te red deur aan ‘n kruis te sterf en uit die dood opgewek te word. (Johannes 3:16; Romeine 5:8-9) Wanneer ons in Jesus glo, en Hom as ons Verlosser aanneem, verkry ons die ewige lewe. (Romeine 10:9-10) 

Dit klink amper te goed om waar te wees, is dit nie?

Ons het foute gemaak, maar toe het ‘n liefdevolle, volmaakte hemelse Vader sy enigste Seun gestuur om ons van onsself te red. Dit is diepgaande, maar baie eenvoudig. Dit is ook uiters goeie nuus!

Een van die eenvoudigste maniere om jou geloof te deel, is deur gesprekke met ander. Miskien noem jy iets oor die kerk, vra wat iemand oor God glo, of stel voor om ‘n boek saam met iemand te lees en dit te bespreek. 

Bou deur Geloof

Die verhaal van Noag se ark is baie gewild, selfs vir diegene wat nie die Bybel ken nie. Onder die hele mensdom was daar net een persoon wat God behaag het, en sy naam was Noag. God het ‘n vloed gestuur om alles op aarde te vernietig, maar het belowe om Noag en sy gesin te spaar. 

Hebreërs 11:7 sê: “Omdat Noag geglo het, het hy God eerbiedig gehoorsaam toe hy gewaarsku is oor dinge wat nog nie gesien kon word nie. Daarom het hy die ark gebou om sy huisgesin te red. Sy geloof was ‘n veroordeling van die wêreld, maar dit het hom erfgenaam gemaak van die vryspraak wat deur die geloof kom.”  Om hierdie vers te verstaan, moet ons teruggaan na Genesis, die eerste boek van die Bybel. 

In Genesis 6 sê God vir Noag dat Hy die aarde sal oorstroom en gee Noag dan gedetailleerde instruksies oor die ark wat hy moet bou. Hy vertel hom hoe groot om dit te maak, hoeveel kamers dit moet hê, watter materiaal om te gebruik en wie om saam in die ark te neem. Volgens Genesis 6:22 weet ons dat Noag alles gedoen het wat God gesê het. 

‘n Ruk later het die reën geval en die waters het begin styg. Noag, sy vrou, sy drie seuns en hulle vrouens het almal in die ark ingegaan. Benewens die agt mense was daar mannetjies en wyfies van elke wese op die boot. Nadat almal gevestig was, het God self die ark toegesluit. Die vloed het veertig dae lank oor die aarde gekom en elke lewende wese op die aarde laat vergaan. 

In hierdie tyd in die geskiedenis was die land droog. Die Bybel spesifiseer nie of daar ooit reën op die land was nie, maar die meeste geleerdes meen dat daar beslis ‘n droogte was. As dit dus in Hebreërs 11:7 staan: ​​“dinge wat nog nie gesien kon word nie.” kan dit beteken dat hulle nog nooit reën gesien het nie, of dat hulle nog nooit reën in die hoeveelheid gesien het wat die aarde sou oorstroom nie. 

Die geloof wat nodig was om ‘n ark onder hierdie omstandighede te bou — en vir die grootste deel van ‘n eeu — was buitengewoon.

Die omvang van wat God gevra het, was ewe buitengewoon. Hierdie vaartuig wat die mensdom moes red was nie klein nie — dit was die lengte van een en ‘n halwe rugbyvelde, so hoog soos ‘n vierverdieping gebou, en het die kapasiteit gehad wat 450 groot vragmotors kon dra.

Dalk lyk dit wat voor jou is onmoontlik. Jy sukkel dalk om sterk te bly in jou loopbaan, of jy sukkel met ‘n kroniese siekte of gestremdheid. Ons kan ‘n goeie les uit Noag se lewe leer. Ons kan deur geloof leef selfs al het ons geen idee hoe alles gaan verloop nie — en selfs as Hy ons roep om iets te doen wat ons nog nooit gesien het nie. 

Lewe deur Geloof

As volgelinge van Jesus is geloof om ons onbekende toekoms toe te vertrou aan ons God wat alles weet. Ons weet nie presies wanneer en hoe Sy beloftes vervul sal word nie, maar glo dat dit wel sal gebeur. Geloof gaan ons verstand te bowe en is teenwoordig voordat ons die resultate kry wat ons wil hê. Ons moet “leef deur geloof, nie deur sien nie.” (2 Korintiërs 5:7)

Hebreërs 11:1 sê: “Om te glo, is om seker te wees van die dinge wat ons hoop, om oortuig te wees van die dinge wat ons nie sien nie.” Die Griekse woord vir geloof in hierdie vers is pistis, en dit beteken sekerheid, vertroue en geloof. Hoofsaaklik word in hierdie vers gesê dat wanneer ons geloof het, ons ons sekerheid, vertroue en geloof plaas in wie God is en hoe God werk — ondanks die feit dat ons geen besonderhede ken nie. Ons plaas nie ons geloof in ‘n proses nie, maar in God alleen.

Hebreërs 11:6 sê vir ons dat dit onmoontlik is om God tevrede te stel sonder geloof. Wat so wonderlik is van hierdie vers is, dat God bly is as ons geloof openbaar. Hy is nie op soek na wonderbare werke van ons nie, maar dat ons geloof sal hê aangesien Hy ‘n wonderlike werk in en deur ons doen. 

Hoe stap ons dus in geloof?

Deur dit van God te ontvang. Ons bedink nie geloof of probeer dit dwing om te bestaan ​​nie. Hebreërs 12 vertel ons dat Jesus die begin en Voleinder van ons geloof is. Dit het sy oorsprong in Hom en is sy geskenk aan ons. Romeine 10:17 sê vir ons “Die geloof kom dus deur die prediking wat ‘n mens hoor.” Ons ontvang dit as ons glo dat Hy bestaan ​​en vol vertroue is in wat Hy belowe.

In Hebreërs 11 word die frase “deur geloof” meer as 12 keer gelys, gevolg deur ‘n persoon se naam wat in geloof opgetree het en iets gedoen het wat ver bo hul vermoë, verstand of krag strek. Daar word dikwels na hierdie hoofstuk verwys as die “Saal van Geloof.” Deur hierdie leesplan sal ons leer van drie van hierdie individue en hoe hulle hul lewe deur geloof geleef het. 

Stuur Geen LeË Seine meer uit nie

Dit is nie vir ons as Christene genoeg om bloot te sê dat ons Jesus volg nie. Ons moet dit uitleef, anders word ons skynheilige deugde seiners, eerder as inspirerende gewers van hoop. 

Dit werk so: Om ons deugde te verkondig sonder om dit ook uit te leef, lei tot trots. Ons sien dit in die verhaaltjie wat Jesus in Lukas 18 van die eiegeregtige Fariseër vertel wat ‘n uitvoerige gebed bid om God te dank dat hy nie soos die korrupte tollenaar agter hom is nie. Dan bid die tollenaar hierdie eenvoudige gebed: “O God, wees my, sondaar, genadig.” Lukas 18:13b

Die Fariseër het hierdie platform gebruik om ander skaam te maak terwyl hy homself verhoog het. Daarteenoor het die tollenaar God geëer en homself verneder. Jesus sê dan “dit is die tollenaar wat huis toe gegaan het as iemand wie se saak met God reg is.”

Dit is te dikwels wat ons onsself soos die Fariseër in die verhaal gedra. Jesus het gesê hierdie wêreld sal weet dat ons Hom volg deur ons liefde — nie deur ons houdings, Instagram kommentare of ons menings nie. 

Indien ons gereed is om verby die uitstuur van deugde seine te beweeg, moet ons begin om ons beginsels in ons dade uit te leef. Gaan kyk wat sê Jesus in Lukas 6: “Watter sin het dit dat julle my aanspreek met ‘Here, Here!’ en nie doen wat Ek sê nie?” Lukas 6:46

Wanneer ons waarlik Jesus se woorde begin uitleef, sal ons gemeenskappe ook as gevolg daarvan anders lyk.

Ons sal nie soos die Fariseërs ander verdoem nie. Ons sal hulle liefhê. Ons sal nie ons eie optrede teenoor ander bevorder nie. Ons sal ander na God se goedheid terugwys. Wanneer dit ons keuse is om ander te dien, lief te hê, te bemoedig, vrygewig te wees en in God se familie in te nooi, bring ons ‘n bietjie meer van God se koninkryk hier op aarde.

Deur hierdie optrede neem ons geloof van ‘n mooi begrip af tot ‘n vaste deel van wie ons is en hoe ons lewe. 

Ons kan nie alles doen nie, maar almal kan iets doen. Watter talente het God dus aan jou gegee wat jy kan aanwend in diens van ander? Watter hulpbronne het jy waarmee jy ander kan seën? Dit is nou tyd om die uitstuur van leë deugde seine te staak en te begin om ware deugde te beliggaam. 

 Identifiseer in hierdie week een gebied waar jy ander kan dien en gaan doen dit dan! 

Dankbaarheid

Ons het verlede week gesien hoe onmiddellike bevrediging ons volharding kan beïnvloed, maar dit het ook ‘n invloed op hoe dankbaar ons is. Dink aan al die klein dingetjies wat ons so maklik irriteer: 

• Jy moet ‘n bietjie langer vir jou kitskos wag. 
• ‘n Toep neem bietjie lank om te laai. 
• Die Netflix bufferikoon hang op die skerm net wanneer jy jou regmaak vir ure se fliek.
• Jy dink: “Ek het niks om te dra nie!” maar jou hangkas is propvol klere.

Dis so maklik om behep te raak met alles wat verkeerd gaan, in plaas daarvan om God te prys vir wie Hy is en wat Hy vir ons gedoen het. Net so sien ons maklik al die seëninge van God as vanselfsprekend of wat ons verdien, eerder as gawes wat aan ons gegee is. 

Wanneer ons vergeet om dankbaar te wees, kan twee moontlike ingesteldhede ontstaan. 

• Ingesteldheid een sê: “Ek wil dit nou hê, dus vat ek dit dadelik.” 
• Ingesteldheid twee sê: “Ek verdien dit en het daarvoor gewerk, en klaar.” 

Beide ingesteldhede kom voor in die verhaal van die verlore seun. Die jongste seun sê vir sy pa dat hy sy erfenis onmiddellik wil hê, dus neem hy sy geld, verlaat die gesin en verloor alles wat hy het gedurende ‘n reeks swak keuses wat hy maak. 

Met sy terugkeer huis toe, hardloop sy pa hom tegemoet, verwelkom hom en gooi ‘n groot partytjie om sy terugkoms te vier. 

Hier kom die gevaarlike ingesteldheid nommer twee:

Intussen het die ouer broer die hele tyd by sy pa gebly en stel jou dus sy frustrasie met hierdie verwelkomingspartytjie voor. Hy is gegrief, gefrustreerd en woedend en weier dus om die partytjie by te woon omdat sy pa nooit vir hom ‘n partytjie gehou het nie.  

Hierdie houding is baie algemeen. Iemand anders kry die bevordering waarop ek gehoop het en in plaas daarvan om dit te vier, begin ek vergelyk en wedywer. In plaas daarvan om God te dank vir die werk wat ek het, fokus ek op die pos wat ek graag wou hê.

Wat nou? Hoe vermy ons hierdie gevaarlike ingesteldhede en kweek eerder dankbaarheid?  

Skep ‘n gewoonte om God te dank vir alles wat jy het. Dank God vir die huweliksmaat wat die skottelgoedwasser anders as jy uitpak. Dank God vir die baas van wie jy nie hou nie omdat jy weet jy het ‘n werk en ‘n geleentheid om jou geloof te deel. Dank God vir ‘n nuwe dag, vars genade en vir wie Hy is. 

Dit werk so: Elke seëning waarvoor jy nie dankbaar is nie, verander in trots. Die Skrif waarsku ons in Spreuke 16:18: “Op hoogmoed volg ondergang …” 

Wanneer jy doelbewus tyd daaraan wy om dankbaarheid in jou lewe te kweek, sal jy groter tevredenheid, vrede en vreugde ervaar. Jy mag dalk net die waarheid ondervind dat dankbaarheid dit wat jy het vir jou genoeg maak. 

Maak dalk ‘n lys van alles waarvoor jy dankbaar is en prys God dan daarvoor.